Rozdział VI

Glenn zatrzymał samochód pod starym portem. Powitała nas żółta tabliczka z napisem 'Zatoka San Pedro'. Zerknęłam na niego pytająco.

-Jesteśmy - powiedział z uśmiechem i wyjął kluczyki ze stacyjki.

Otworzyliśmy drzwi.

Wysiadłam i wlokłam się powolnym krokiem po chodniku za Glennem.

Podszedł do odrapanej barierki mostu i pochylił głowę.

Przyczłapałam za nim i chwyciłam się barierki.

-Skaczemy? - uniósł brew.

-Nie mogę... - zaczęłam z poważną miną - za dużo ciekawych rzeczy dzieje się teraz w moim życiu - uśmiechnęłam się kwaśno.

-Chodź się przejść - wyciągnął dłoń w moją stronę.

Chwyciłam go pod ramię i ruszyliśmy starym pomostem.

                                                                                                                                                                   

-Yeah! - Baz zakończył piosenkę popisowym wyciem, a Izzy pociągnął ostatni riff gitary.

Słychać było przerywane, sarkastyczne klaśnięcia.

-Dzięki Mich - powiedział Baz, posyłając Michelle swój 'uśmiech nr 4'.

Dziewczyna odwzajemniła go, ukazując rząd równiutkich, śnieżnobiałych zębów i usiadła pod ścianą z podkurczonymi nogami.

Wyciągnęła zeszyt w czerwonej okładce i skupiła się na jego zawartości.

-Zarządzam 5 minut przerwy - Sebastian chwycił statyw od mikrofonu i odstawił go na miejsce, obok gitarowego wzmacniacza.

-Sprzeciw! - warknął Snake, który nie wiadomo skąd pojawił się w pomieszczeniu.

Opierał się nonszalancko o ścianę z butelką piwa w ręce. Był lekko wstawiony, a u boku jego prawego ramienia 'wiła się' półnaga Cynthia i jakaś inna dziewczyna.

Zmierzyłem ją spojrzeniem, od góry do dołu i po chwili namysłu stwierdziłem, że jest całkiem ładna. Szczupła z delikatnymi rysami twarzy i długimi rudymi włosami.

Nie zmienia to jednak faktu, że jest po prostu zwykłą dziwką.

Obserwowałem to wszystko spod perkusyjnego zestawu Roba .

Siedziałem na obrotowym stołku ze skwaszoną miną i wystukiwałem jakiś chaotyczny rytm nogami o podłogę.

-Ty i tak nic nie robisz - powiedziała Michelle, unosząc oczy znad zeszytu i uśmiechnęła się słodko do Dave'a.

W tym uśmiechu i tak wyczułem nutkę sarkazmu, który towarzyszył Michelle, chyba od dnia narodzin.

Dave pociągnął łyk piwa i oddał je do rąk rudej dziwce, po czym opuścił salę prób głośno tupiąc i trzaskając drzwiami.

-Jak dzieciak - westchnął Baz,  odgarniając swoje długie blond włosy i usadawiając się obok Michelle.

Ruda prostytutka opuściła pokój ze znudzoną miną, wołając Sanke'a donośnie.

Obserwowałem Mich i Baz'a, Pochłonięci byli jakąś zabawną dyskusją.

Wzięło mnie na rozmyślania życiowe, znowu.

Dlaczego kobiety takie są?

Matko, czuję się jak stary, zgorzkniały kawaler.

Ale wracając, kobiety - te, których pragniesz - niedostępne, a te, których nie chcesz,(chociaż może to źle powiedziane) są w zanadrzu.

Zawalcz...

Wspomniałem słowa Slasha.

Doprawdy nie do wiary, że on to powiedział.

A może to ze mną jest coś nie tak?

Może jestem, po prostu zbyt wybredny?

Podniosłem głowę znad talerzy i zobaczyłem, jak Cynthia porusza seksownie biodrami, zbliżając się w moją stronę.

Jeszcze tego mi brakowało!

Właściwie, to kiedyś nie potrafiłbym jej odmówić.

Piękna, cygańska uroda tej dziewczyny. Jej zgrabne ciało i chęć kochania się ze mną, przyprawiały mnie tym razem o... mdłości?

Coś jest nie tak.

Dorosły facet, rockman, zimny chuj, zakochał się w licealistce?

W dodatku cnotliwej udawaczce, która czeka prawdopodobnie na nieskazitelną, wieczną miłość i księcia z bajki.

To nie w moim stylu!

Ale kogo ja chcę oszukać...

-Chodź ze mną kochanie... - usłyszałem skrzeczący głos.

Jego właściciel obejmował zgrabne ciało Cynthi i szeptał jej do ucha ze złowieszczym uśmiechem.

-Duff stracił ostatnio nieco męskości...

Cynthia zachichotała donośnie.

Poczułem, że się czerwienie.

Nie wiedziałem tylko, czy ze wstydu, czy złości.

Nie zdążyłem jednak zareagować, bo po chwili Axl i Cynthia wychodzili już z sali prób.

Nawet Sebastian i Michelle gdzieś zniknęli.

Tylko Izzy siedział na starej, zielonej kanapie i brzdąkał coś na gitarze.

Czuję, że wymiękam...

                                                                                                                                                                  

-Tak, więc mówisz, że uderzyłaś z kolanka basistę najniebezpieczniejszego zespołu świata?

-Przestań się śmiać! Wiedziałam, że mi nie uwierzysz!

Glenn uśmiechnął się łobuzersko.

Usiadł na ławce, przodem do wody. Sięgnął do kieszeni kurtki i wyjął z niej paczkę miętowych papierosów.

Poczułam głód nikotynowy.

Dosiadłam się do Glenna z najbardziej uroczą miną jaką tylko potrafiłam zrobić (nie, nie chcę wiedzieć jak ona wygląda).

-To opowiadaj dalej o tych Gunsach - powiedział z cwaniackim uśmiechem, otwierając paczkę powolnymi, jakby specjalnymi ruchami.

-Chyba mnie poczęstujesz - powiedziałam pewnie, opierając ręce o oparcie ławki.

-Nie powinnaś palić - powiedział Glenn z zabawnie poważną miną i skierował otwartą paczkę w moją stronę.

Wyjęłam jednego papierosa i obracałam go w palcach.

Nagle 'ktoś' trącił moje ramię i papieros wypadł mi z rąk.

Podniosłabym go, ale właśnie płynął sobie nonszalancko na wschód.

Glenn uśmiechnął się złośliwie.

-Właśnie straciłaś swoją szansę.

Zmarszczyłam brwi.

-Dobra, wujku dobra rada, rób co chcesz - powiedziałam, po czym wstałam i odwróciłam się w lewo z zamiarem odejścia.

-Nie wiesz dokąd pójść - powiedział, niby obojętnie i uniósł papierosa do ust.

Nie odezwałam się do niego i zrobiłam sztucznie kilka kroków na przód, po czym zatrzymałam się i obejrzałam przez ramię.

Glenn spojrzał na mnie marszcząc brwi i strącił popiół z papierosa do wody.

-No nie gniewaj się, kicia...

-Kicia? - uniosłam brew.

-Musimy jechać dalej. Tak dużo miejsc do zwiedzenia, tak mało czasu - powiedział i wstał z ławki.

Zmrużyłam oczy.

Zrobiłam kilka kroków na przód i obróciłam się na pięcie w jego stronę.

Uśmiechnął się słodko.

-Ciekawa z ciebie osobowość, nie mogę cię rozgryźć.

Odwzajemniłam uśmiech.

-Może, mnie wcale nie trzeba rozgryzać?

-Albo, po prostu się nie da - chwycił mnie za ramię i ruszyliśmy w stronę samochodu.

***

Taak,

Czeka mnie wieczór z WOSem i Krzyżakami, a ja tymczasem 'bałamucę' i wstawiam okazjonalnie rozdział.

Jestem z niego nawet zadowolona ^^.

Nie znam się tylko za bardzo na stawianiu przecinków, a nie chce mi się dawać rozdziałów mojej Ohime do betowania (a jest chętna! - złote dziecię). Mam jednak nadzieję, że nie idzie mi z tym tak źle i że rozdziały da się czytać.

Ps1: Dla niewtajemniczonych:

Baz = Sebastian Bach - wokalista Skid Row

Snake = Dave Sabo - gitarzysta Skid Row

Enjoy.